دبستان غیر انتفاعی گه شه

شعر

زبانی است مبتنی بر ایجاز کلام، طوری که گوینده ی شعر با کم ترین کلمه بیش ترین حرف را بزند. کودکان ریتم و حرکت و در واقع پیوندهای آوایی کلام را درک و به آن علاقه نشان می دهند. بنابراین هر کلام آهنگین، هر چند نامفهوم برای آنان قشنگ و دلخواه است به خصوص هنگامی که این کلام آهنگین در جریان یک بازی و نمایش ارائه شود، تاثیر بیش تری در مخاطبان خردسال خود خواهد داشت.

عناصری چون احساس و عاطفه و تخیل، زبان موسیقی و شکل در شعر قابل جست و جو است. همچنین شعر باید تمام موارد ریتم، وزن، قافیه، ردیف، قالب، و ..... را داشته باشد. بنابراین یک شعر زمانی خوب و برای کودکان قابل استفاده است که ویژگی های یک شعر یعنی عناصر مورد نیاز را داشته باشد و همین طور متناسب با نیازها و توان کودکان باشد.

شعر یکی از فعالیت های این دوره است که در پرورش ذوق هنری کودکان نقش به سزایی دارد. شعر به دلیل بهره گیری از عناصری چون خیال انگیزی و (موسیقی شعر) برای کودکان بسیار جذاب است و در رشد همه جانبه ی آنان نقش مهمی ایفا می کند.

تأثیر شعر در رشد عاطفی 

باعث شادی و نشاط کودک می شود، کودک از خواندن ان لذت می برد، ذوق هنری و حس زیبایی شناسی را در کودک پرورش می دهد.   

تأثیر شعر در رشد ذهنی

حس کنجکاوی و تخیل کودک را تحریک می کند:

بیش ترین تاکید شعر بر پرورش ذوق هنری کودک است امام کودک بسیاری از مفاهیم آموزشی و تربیتی را از طریق شعر به صورت غیر مستقیم می آموزد.

تأثیر شعر در رشد زبانی

با گوش دادن به شعر و خواندن آن مهارت های کلامی کودک ارتقا پیدا می کند و دایره ی واژه گانش افزایش می یابد.        

تأثیر شعر در رشد اجتماعی

کودک شعر را همراه با کودکان دیگر می خواند و از این طریق، رفته رفته مهارت های اجتماعی (مشارکت) در او تقویت می شوند.

با بسیاری از نکات اجتماعی، اخلاقی، مشاغل، روابط و ارزش ها آشنا می شود.      

شعر خوانی در مقطع پیش دبستانی[1]

ـ با استفاده از ضرب زدن

ـ تک خوانی برای یادگیری کلماتی که کودک آنها را خوب تلفظ نمی کند .

ـ شعر خوانی گروهی

 زانا محمدی